گلستان سعدی

گلستان سعدی اثر ماندگار و تأثیرگذار شاعر و نویسنده ایرانی، سعدی شیرازی، است. این کتاب در سال ۶۵۶ هجری قمری نوشته شده و به عنوان یکی از تأثیرگذارترین کتاب‌های نثر در ادبیات فارسی شناخته می‌شود. گلستان شامل یک دیباچه و هشت باب است که به نثر مسجع و موزون نوشته شده است.
ساختار و محتوا
هشت باب گلستان به ترتیب عبارتند از: سیرت پادشاهان، اخلاق درویشان، فضیلت قناعت، فوائد خاموشی، عشق و جوانی، ضعف و پیری، تأثیر تربیت، و آداب صحبت. این کتاب حکایت‌های پندآموز و آموزنده‌ای را دربردارد که به اخلاق و رفتار انسانی می‌پردازد.
نگارش و تقدیم
سعدی نگارش گلستان را پس از بوستان آغاز کرد. این کتاب به سعدبن ابوبکر زنگی، ولیعهد جوان فارس، تقدیم شده است. نگارش گلستان نشان‌دهنده توانایی سعدی در بیان پند و اندرز به شیوه‌ای دلنشین است.
زبان و سبک
زبان و نثر گلستان از فصاحت، بلاغت، و ظرافت برخوردار است و سجع و موسیقی را دربردارد. سعدی با استفاده از نثر مسجع، حکایت‌های خود را به شیوه‌ای طبیعی و بدون تکلف بیان کرده است. این سبک باعث شده که گلستان پس از گذشت قرن‌ها هنوز هم جذاب و پرمحتوا باشد.
تأثیر و اهمیت
گلستان سعدی سال‌ها در مکاتب ایران تدریس می‌شده و هنوز هم در کتاب‌های درسی و دانشگاهی گنجانیده شده است. این کتاب نه تنها به عنوان یک اثر ادبی کهن، بلکه به عنوان منبعی برای آموزش اخلاق و تربیت انسانی مورد توجه قرار دارد.